|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Crocus olivieri J. Gay 1831 subsp. olivieri
|
Συνώνυμα:
|
Crocus aucheri Boiss. -- Crocus olivieri f. balcanicus Kitan. & Drenk.
|
Οικογένεια:
|
IRIDACEAE
|
Κοινή ον/σία:
|
Κρόκος του Ολιβιέ
|
Ετυμολογία:
|
olivieri = αφιερωμένος στον Γάλλο βοτανικό Ολιβιέ (G. A. Olivier)
|
Υψόμετρο:
|
200-1900μ
|
Ενδιαίτημα
|
Πετρώδεις θαμνότοποι, Ξέφωτα Δασών, Λιβάδια, Δάση
|
Ενδημικό
|
Όχι
|
Προστασία::
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Βόρεια Ανατολική Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Ανατολικό Αιγαίο, Άθως, Γεράνεια , Ζήρεια (Κυλλήνη), Θεσσαλονίκη, Λύρκειο , Μαίναλο , Όρη Ανατολικής Λακωνίας, Πάρνηθα , Πάρνων , Πήλιο, Σάμος , Ταΰγετος , Χαλκιδική, Χελμός, Χίος
|
Βαλκανικό είδος, που νότια φθάνει μέχρι την Πελοπόννησο. Ανθίζει στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Πελοποννήσου, στη Χίο και τη Σάμο. Στην Αττική τον βρίσκουμε στην Πάρνηθα και τα Γεράνεια. Βιότοπος: αραιά δάση, ξέφωτα, ορεινά λιβάδια, θαμνότοποι. Άνθη χρυσοκίτρινα. Στίγματα κίτρινα ή πορτοκαλί, που χωρίζονται σε δύο λεπτούς βραχίονες. Ανθήρες κίτρινοι. Στην άνθηση, τα φύλλα δεν είναι περισσότερα από δύο. Άνθιση: Φεβρουάριος – Απρίλιος, σε υψόμετρα 200 – 1900 μ.
|