|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Haberlea rhodopensis Friv. 1835
|
|
Συνώνυμα:
|
Haberlea ferdinandi-coburgii Urum.
|
|
Οικογένεια:
|
GESNERIACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Χαμπερλέα της Ροδόπης
|
|
Ετυμολογία:
|
|
|
Υψόμετρο:
|
έως 1950μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Ασβεστολιθικοί βράχοι, Ρεματιές, Υγρές τοποθεσίες
|
|
Ενδημικό
|
Όχι
|
|
Προστασία::
|
|
|
Κατάσταση:
|
Τρωτό - VU
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Μενοίκιο, Παγγαίο, Παπίκιον όρος, Φαλακρό, Φαράγγι Ίμπρου
|
Ενδημικό Ελλάδας και Βουλγαρίας.
Στην Ελλάδα εμφανίζεται στα όρη Παπίκιο, Παγγαίο, Φαλακρό Μενοίκιο, Ροδόπη και στα Στενά του Νέστου.
Αυτό το όμορφο πολυετές φυτό θεωρείται παγετώδες κατάλοιπο, ηλικίας τουλάχιστον 2 εκατομμυρίων ετών.
Φύλλα μεγάλα, λογχοειδή, οδοντωτά, χωρίς μίσχο, συγκεντρωμένα σε ροζέτες στη βάση του ενός ή περισσότερων βλαστών.
Βιότοπος: υγρές σκιαζόμενες θέσεις σε ρωγμές βράχων και σε βραχώδεις εξάρσεις, σε υψόμετρα μέχρι 1950 μ.
Άνθη 1-5 σε κάθε βλαστό, ιώδη με ανοιχτόχρωμα χείλη.
Ανθίζει Απρίλιο - Ιούλιο, ανάλογα με το υψόμετρο.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).
|