Ευρωπαϊκό φυτό με εξάπλωση από την Ιρλανδία, την Κ. Ευρώπη και την Ιταλία μέχρι την Ελλάδα. Στην χώρα μας πληθυσμοί του έχουν καταγραφεί στα Δέλτα των ποταμών Έβρου, Πηνείιού και Ενιπέα, στις πηγές του Αχέροντα, την Καστοριά, το Λιτόχωρο και τις νήσους Θάσο, Σαμοθράκη, Σκιάθο και Εύβοια, Στην περιοχή των Καλαβρύτων, αποτελεί το νοτιότερο σημείο εξάπλωσης του είδους.
Βολβόριζη, πολυετής πόα με βλαστό ισχυρό, λείο γωνιώδη.
Φύλλα μεγάλα ταινιοειδή μέχρι 40εκ. μήκος.
Άνθη λευκά, σε κατανεύουσα αραιή ταξιανθία στην κορυφή του βλαστού. Τέπαλα 6 με πράσινα στίγματα στα άκρα και 6 στήμονες με κίτρινους ανθήρες.
Φυτό καλλωπιστικό, συχνά σε μεγάλες συστάδες σε υγρές τοποθεσίες.
Ανθίζει από τα τέλη Μαρτίου μέχρι τα μέσα Μαΐου.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).
|