|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Lysimachia serpyllifolia Schreb. 1770
|
|
Συνώνυμα:
|
Lysimachia anagalloides Sm. 1806
|
|
Οικογένεια:
|
PRIMULACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Λυσιμαχία η ερπυλόφυλλη
|
|
Ετυμολογία:
|
Λυσιμαχία = από το όνομα του αρχαίου γιατρού Λυσίμαχου από την Κω - serpyllifolia = με φύλλα όπως το έρπυλλον (αρχαίο όνομα για το θυμάρι)
|
|
Υψόμετρο:
|
100-2200μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Πετρώδεις πλαγιές, Πετρώδεις θαμνότοποι, Βραχώδη εδάφη, Σχισμές βράχων – κρημνοί, Ασβεστόλιθοι
|
|
Ενδημικό
|
Ναί
|
|
Προστασία::
|
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κρήτη, Δυτικό Αιγαίο, Γκιώνα, Δίκτη, Δίρφη , Ζήρεια (Κυλλήνη), Θρυπτή, Λευκά Όρη , Μαίναλο , Οίτη , Παρνασσός , Ταΰγετος , Χελμός
|
|
Αυτό το μικρό ενδημικό έχει πολλούς βλαστούς και φύλλα αντίθετα, ωοειδή, οξύληκτα. Τα μικρά κίτρινα άνθη έχουν διάμετρο από 1-1,5εκ., είναι μονήρη και φύονται στις μασχάλες των φύλλων. Ο καρπός είναι μικρή, σφαιρική κάψα που θυμίζει τους παιδικούς γυάλινους βόλους. Το φυτό, που φέρει το όνομα του αρχαίου γιατρού Λυσίμαχου από την Κω, απαντάται σε πετρώδεις τοποθεσίες της ορεινής και αλπικής ζώνης, συχνά ανάμεσα σε άλλα φυτά.
|