|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Scrophularia heterophylla Willd. 1800
|
|
Συνώνυμα:
|
S. taygetea BOISS -- Scrophularia heterophylla subsp. laciniata (Waldst. & Kit.) Maire & Petitm. -- s. caesia SIBTH. & SM --
|
|
Οικογένεια:
|
SCROPHULARIACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Σκροφουλάρια η ετερόφυλλη
|
|
Ετυμολογία:
|
|
|
Υψόμετρο:
|
έως 1800μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Ασβεστολιθικοί βράχοι, Θάλασσα και παράλια, Βραχώδη εδάφη, Κορφές
|
|
Ενδημικό
|
Όχι
|
|
Προστασία::
|
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Βόρεια Ανατολική Ελλάδα, Βόρεια Κεντρική Ελλάδα, Νότια Πίνδος, Ανατολική Κεντρική Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Ιονίου, Κρήτη, Κυκλάδες, Ανατολικό Αιγαίο, Βόρειο Αιγαίο, Δυτικό Αιγαίο, Ζήρεια (Κυλλήνη), Ικαρία, Μαίναλο , Ολίγυρτος , Πάρνων , Ταΰγετος
|
|
Οι σκροφουλάριες είναι πόες συνήθως βαρύοσμες με μικρά, σχεδόν σφαιρικά, σακοειδή άνθη που καλύπτονται κατά ένα μέρος με μικρά σέπαλα. Η S. heterophylla έχει φύλλα λυροειδή, οδοντωτά ή βαθιά σχισμένα, μάλλον σαρκώδη. Άνθη σκουροκόκκινα με λευκά χείλη σε αραιή, πυραμιδοειδή, άφυλλη, ταξιανθία. Σε παλιούς τοίχους και βραχώδη πρανή, συχνά κοντά στη θάλασσα.
|