Ενδημικό δέντρο των ορεινών όγκων της Κρήτης. Είναι ο μοναδικός εκπρόσωπος αυτού του ασιατικού γένους στην Ευρώπη. Από τα κλαδιά αυτού του σπάνιου δέντρου έφτιαχναν οι βοσκοί τις μαγκούρες τους και επειδή δεν έμοιαζε με κανένα από τα γνωστά δέντρα των κρητικών βουνών το ονόμασαν "ανέγνωρο" δηλ. μη αναγνωρίσιμο. Οι ελάχιστοι πληθυσμοί αυτού του μοναδικού δέντρου, που έχει χαρακτηριστεί ως απειλούμενο, χρήζουν προστασίας..
Θάμνος ή δέντρο, με ύψος μέχρι 12 μ..
Ο κορμός τους είναι χοντρός (διάμετρος ως 1 μ.) με γκριζωπό φλοιό. Οι νεαροί βλαστοί έχουν κοντό τρίχωμα. Τα φύλλα είναι μακρουλα-ωοειδή και συχνά χωρίζονται σε 3-6 αντίθετους λοβούς. Η επάνω επιφάνειά τους είναι σχεδόν γυαλιστερή πράσινη είτε λεία, είτε με αραιές τρίχες και η κάτω επιφάνειά τους είναι πιο αχνόχρωμη είτε σχεδόν λεία, είτε χνουδωτή.
Τα άνθη δεν έχουν πέταλα και βγαίνουν τα αρσενικά σε πυκνές ομάδες και ερμαφρόδιτα άνθη ένα-ένα.
Ο καρπός (δρύπη) είναι σχεδόν στρογγυλός με μαλακό εξωτερικό τμήμα με ρυτιδιασμένη επιφάνεια και σκληρό, αχνοκάστανο εσωτερικό τμήμα. Βιότοπος: βράχοι, ανοικτό δάσος, θαμνώνες και γκαρίγκ σε βραχώδεις ορεινές πλαγιές, σε ασβεστόλιθο, σε υψόμετρα 850-1800 μ.
Ανθίζει τον Μάιο.
*** Περιλαμβάνεται στο πρώτο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (1995) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).
|