Ενδημικός των βουνών της Κρήτης. Του δόθηκε το όνομα του Αυστριακού γιατρού και φυσιοδίφη Ζήμπερ (F.W. Sieber), στον οποίο και αφιερώθηκε. Ο Ζήμπερ ερεύνησε την Κρήτη το 1817 και το βιβλίο του αποτελεί αξιόπιστο τεκμήριο για τη χλωρίδα και τη ζωή στη Μεγαλόνησο εκείνη την εποχή.
Φύεται στα Λευκά Όρη, τον Ψηλορείτη, την Δίκτη, τον Ομαλό και το Λασίθι.
Βιότοπος: πετρώδεις θέσεις και λιβάδια, βραχώδεις πλαγιές, συχνά ανάμεσα σε θάμνους.
Φύλλα 4-8 .

Έχει λευκό περιάνθιο με μοβ περιοχές στην εξωτερική πλευρά των τριών τεπάλων και κίτρινο φάρυγγα. Στίγματα στύλου πορτοκαλί, ακέραια με πλατιά κορυφή. Ανθήρες κίτρινοι.

Άνθιση: Μάρτιος – Ιούνιος, σε υψόμετρα 1.200-1.500 μ.