Ενδημικός της νότιας Πελοποννήσου. Του δόθηκε το όνομα του δικηγόρου και ερασιτέχνη βοτανικού Κωνσταντίνου Γουλιμή, που πρώτος τον ανακάλυψε το 1954-55 σε τρεις θέσεις.

Τον βρίσκουμε στη Μάνη από Γύθειο μέχρι Αρεόπολη και στη χερσόνησο του Μαλέα, μεταξύ Μονεμβασιάς, Μολάων και Νεάπολης.

Βιότοπος: παλαιοί ελαιώνες, καλλιέργειες με συκιές, πετρώδεις τοποθεσίες, λιθώνες.

Φύλλα 4 -6 συνάνθια.

Έχει περιάνθιο με χρώμα απαλό έως βαθύ λιλά-μοβ . Το εσωτερικό του περιανθίου έχει συχνά απαλότερο χρώμα από το εξωτερικό. Ο λαιμός είναι λευκός. Άνθη εύοσμα. Στύλος κρεμ-κίτρινος έως πορτοκαλής, διαιρεμένος σε τρεις β ραχίονες, συχνά με λοβωτές κορυφές. Ανθήρες στο ίδιο χρώμα με τα στίγματα του στύλου. .

Άνθιση: Οκτώβριος – Νοέμβριος, σε υψόμετρα 300-750 μ.