Ενδημικό του όρους Δίρφυς (1745 μ.) στην Κεντρική Εύβοια. Είναι γνωστό μόνο από έναν πληθυσμό που αποτελείται από λιγότερο από 250 άτομα.

Φυτό πολυετές, με ξυλώδη βάση, αραιώς προσκεφαλόμορφο.

Βιότοπος: Το εδαφικό υπόστρωμα είναι σερπεντίνες και το είδος προτιμά λεπτά, άγονα εδάφη με πολλές πέτρες και πολλά χαλίκια όπου κυριαρχεί αραιή βλάστηση με κάλυψη 20-40%. Το είδος έχει μια πολύ μικρή γεωγραφική έκταση και απαντάται σε υψόμετρο από 900-1000 μ.

Ταξιανθία αραιή με 1-11 άνθη.

Ανθίζει από τα τέλη Ιουνίου μέχρι τα μέσα Οκτωβρίου.

*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Κρισίμως Κινδυνεύον (CR).