Ενδημικό της Στερεάς Ελλάδας και της Βόρειας Πελοποννήσου. Σπάνιο και πολύ τοπικό σε Οίτη, Γκιώνα και Χελμό και αρκετά διαδεδομένο στα Βαρδούσια, από όπου περιγράφτηκε από περιοχή κοντά στην Αρτοτίνα.

Ημιξυλώδης πολυετής πόα.

Ανθοφόροι βλαστοί έως 30 εκ, οι οποίοι εκφύονται από έρπον ξυλώδες στέλεχος που ριζώνει ανά διαστήματα.

Φύλλα ευρέως ωοειδή-ρομβοειδή.

Βιότοπος: αλπικοί και υποαλπικοί λιθώνες και χαλικώδεις εκτάσεις επικλινών πλαγιών.

Άνθη ρόδινα.

Ανθίζει από τα τέλη Ιουνίου μέχρι τον Αύγουστο.

*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Σχεδόν Απειλούμενο (ΝΤ).