Ενδημικό της χερσονήσου της Μάνης, γνωστό από τους ανατολικούς πρόποδες του Ταΰγετου (μεταξύ Λαγκάδας-Αγίου Νικολάου και ανατολικά του χωριού Τσέρνια) και νότια της Καλαμάτας μεταξύ Μαντίνειας-Σωτηριάνικων και μεταξύ Καρδαμύλης-Σελενίτσας. 

Μικρός θάμνος με ύψος μέχρι 50 εκ., με πολλά και λεπτεπίλεπτα κλαδιά (τα παλαιότερα είναι σχεδόν μαύρα).
Έχει φύλλα λεπτά, ανοιχτοπράσινα-σταχτοπράσινα, χνουδωτά στο κάτω μέρος.
Βιότοπος: σχεδόν κατακόρυφοι ασβεστολιθικοί βράχοι, σε στενές βραχώδεις ρεματιές όπου σχηματίζει πυκνές αμιγείς συστάδες, σε υψόμετρο 5-600 μ
Άνθη μπλε-μοβ ή καμιά φορά λευκά, βγαίνουν 1-5 μαζί.

Άνθιση: Μάρτιος - Ιούνιος.

Περιλαμβάνεται στο πρώτο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (1995) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).