|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Minuartia pichleri (Boiss.) Maire & Petitm. 1908
|
|
Συνώνυμα:
|
Minuartia favargeri Iatroú & T. Georgiadis
|
|
Οικογένεια:
|
CARYOPHYLLACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
|
|
Ετυμολογία:
|
|
|
Υψόμετρο:
|
400-1800μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Ασβεστολιθικοί βράχοι, Βραχώδη εδάφη
|
|
Ενδημικό
|
Ναί
|
|
Προστασία::
|
|
|
Κατάσταση:
|
Τρωτό - VU
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Πελοπόννησος, Ζήρεια (Κυλλήνη), Πάρνων , Ταΰγετος , Ταύγετος (Λαγκάδα), Φαράγγι Δαφνώνας
|
Ενδημικό της Πελοποννήσου, γνωστό από τον Ταΰγετος (φαράγγι Λαγκάδα), Πάρνωνα (περιοχή Μονής Ελώνηs) και Ζήρεια (θέση στην Φλαμπουρίτσα που δεν έχει επιβεβαιωθεί πρόσφατα).
Πολυετές, φουντωτό, μαξιλαρόμορφο φυτό, με ύψος 3-10 εκ. Όλο το φυτό καλύπτεται από μαλακό τρίχωμα. Τα σταχτοπράσινα-πράσινα φύλλα έχουν ελαφριά οσμή. Τα άνθη έχουν 5 λευκά πέταλα και βγαίνουν 1-6 μαζί. Βιότοπος: κρημνοί σε σκληρούς ασβεστόλιθους ή σε σχισμές βράχων, σε περιοχές του ύφυγρου έως υγρού μεσογειακού ορόφου, σε κοινότητες που χαρακτηρίζονται από την παρουσία και άλλων ενδημικών φυτών, σε υψόμετρα 400-1300 (-1700) μ.
Ανθίζει από τον Απρίλιο μέχρι τον Ιούλιο.
Περιλαμβάνεται στο πρώτο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (1995) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό ( VU).
|