Ενδημικό υποείδος, γνωστό αρχικά από το όρος Δίρφυς της Εύβοιας αλλά τα τελευταία χρόνια βρέθηκε στην Β. Πελοπόννησο.. Ημιθαμνώδες φυτό με ισχυρή ξυλώδη βάση και ξυλώδη ρίζα. Φύλλα 10-25 ελλειψοειδή έως υποκυκλικά, ελαφρώς δερματώδη, άτριχα. Βιότοπος: πετρώδεις πλαγιές με έντονη κλίση, σάρες και σχισμές βράχων σε υψόμετρα 1000 - 1700 μ. Ταξιανθία με 5-9 άνθη. Ανθίζει Μάιο - Ιούνιο.
*** Περιλαμβάνεται στο Βιβλίο Ερυθρών Δεδομένων των Σπάνιων & Απειλούμενων Φυτών της Ελλάδας (2009) με τον χαρακτηρισμό Τρωτό (VU).
|