|
Ενδημικό της νότιας ηπειρωτικής Ελλάδας, με τους μεγαλύτερους πληθυσμούς να συγκεντρώνονται στην Αττική και την Αργολίδα. Πολυετές είδος με υπόγειο κόνδυλο και μονοετείς εναέριους βλαστούς. Βλαστοί λεπτοί, συχνά διακλαδισμένοι στην βάση τους, κατακείμενοι ή ανορθωμένοι, μήκους έως 50 εκ. Φύλλα έμμισχα, καρδιοειδή, με αραιό τρίχωμα. Βιότοπος: αραιό δάσος με πεύκα ή έλατα, αραιοί θαμνώνες, φρύγανα, πετρώδεις θέσεις, άκρες δρόμων και μονοπατιών, σε υψόμετρα 10-1600 μ. Άνθη σωληνοειδή, δύσοσμα, με τρίχες στην είσοδό τους. Ανθίζει από τα τέλη Ιανουαρίου μέχρι τον Ιούνιο.
*** Το σχήμα του άνθους είναι πολύ σημαντικό στην διαδικασία επικονίασης της Αριστολοχίας. Η δυσοσμία που εκλύουν τα άνθη της προσελκύουν τις μύγες, που μπαίνουν στον σωλήνα και παγιδεύονται από τις τρίχες της εισόδου. Το έντομο με τις αναταράξεις συλλέγει γύρη και έτσι, όταν την επόμενη μέρα οι τρίχες μαραθούν, απελευθερώνεται και πηγαίνει σε άλλο φυτό ολοκληρώνοντας τον κύκλο.
|