|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Crocus cartwrightianus Herbert 1843
|
|
Συνώνυμα:
|
Crocus graecus Chapp. 1873
|
|
Οικογένεια:
|
IRIDACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Κρόκος του Καρτράιτ
|
|
Ετυμολογία:
|
cartwrightianus, από το όνομα του Άγγλου πρεσβευτή στην Πόλη Cartwright
|
|
Υψόμετρο:
|
έως 1000μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Πετρώδεις πλαγιές, Πετρώδεις θαμνότοποι, Ξέφωτα Δασών, Φρύγανα
|
|
Ενδημικό
|
Ναί
|
|
Προστασία::
|
Π.∆. 67/1981
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Κρήτη, Κυκλάδες, Ανατολικό Αιγαίο, Δυτικό Αιγαίο, Αιγάλεω, Κέα, Λαυρεωτική, Λευκά Όρη , Νάξος, Τουρκοβούνια, Ύδρα, Υμηττός
|
Ενδημικός Αττικής και νότιου Αιγαίου. Είναι ο άγριος πρόγονος του καλλιεργήσιμου κρόκου. Εξαπλώνεται στη Δυτική Κρήτη (Χανιά), αρκετά νησιά των Κυκλάδων (Σαντορίνη, Νάξος, Μύκονος, Τήνος, Σύρος, Κέα), την Αττική, την Αίγινα, τη Σαλαμίνα και την Ύδρα. Το βορειότερο σημείο που έχει εντοπιστεί είναι το όρος Πάστρα, στα σύνορα Αττικής και Βοιωτίας. Υπάρχει αναφορά και από τον Ελικώνα, που χρειάζεται επιβεβαίωση. Βιότοπος: βραχώδεις τοποθεσίες, χαμηλοί θαμνότοποι και αραιά πευκοδάση, σε υψόμετρα από το επίπεδο της θάλασσας μέχρι 1.000 μ. Ο βολβός του περιβάλλεται από νηματώδεις ή δικτυωτούς χιτώνες. Φύλλα 7-12 παρόντα κατά την άνθηση (συνάνθια) Τα αρωματικά άνθη του είναι συνήθως μοβ-λιλά με σκούρες νευρώσεις και δεν κλείνουν τη νύχτα. Εμφανίζονται και άνθη λευκά. Στύλος κόκκινος, διαιρεμένος σε 3 επιμήκεις βραχίονες που κρέμονται έξω από το περιάνθιο. Ανθήρες κίτρινοι. Άνθιση: Οκτώβριος – Δεκέμβριος.
|