|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Crocus hadriaticus Herb. 1845
|
|
Συνώνυμα:
|
Crocus hadriaticus subsp. peloponnesiacus (Orph.) K.Richt.
|
|
Οικογένεια:
|
IRIDACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Κρόκος της Αδρατικής
|
|
Ετυμολογία:
|
hadriaticus = από την Αδριατική Θάλασσα, την οποία είχε ταυτίσει με το Ιόνιο o Herbert που περιέγραψε το φυτό.
|
|
Υψόμετρο:
|
250-1500μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Πετρώδεις πλαγιές, Πετρώδεις θαμνότοποι, Ξέφωτα Δασών
|
|
Ενδημικό
|
Όχι
|
|
Προστασία::
|
Π.∆. 67/1981
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Βόρεια Πίνδος, Νότια Πίνδος, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Ιονίου, Ακαρνανικά, Ζήρεια (Κυλλήνη), Κύθηρα, Παναχαϊκό , Παρνασσός , Πάρνων , Πίνδος, Ταΰγετος
|
Ενδημικός της κεντρικής και δυτικής Ελλάδας και της Αλβανίας. Ευδοκιμεί σε Κύθηρα, Πελοπόννησο, Παρνασσό, Πίνδο, Λευκάδα, Κεφαλονιά...
Βιότοπος: ανοιχτοί θαμνότοποι, βραχώδεις και πετρώδεις τοποθεσίες, σε υψόμετρα 250-1500 μ. Βολβοί με νηματώδεις χιτώνες.
Φύλλα 5-9 παρόντα κατά την άνθιση. Άνθη λευκά με πορφυρές ή καφέ ραβδώσεις εξωτερικά και κίτρινο φάρυγγα. Στύλος κόκκινος, διαιρεμένος σε τρεις βραχίονες με πορτοκαλί πεπλατυσμένες απολήξεις. Ανθήρες κίτρινοι. *** Τα φυτά του Παρνασσού και του Ελικώνα ο Mathew το 2000 τα προβίβασε σε υποείδος (Crocus hadriaticus subsp. parnassicus), το οποίο έχει άνθη λευκά με λευκό λαιμό και λευκά νήματα στημόνων.
*** Επίσης, τα φυτά του Πάρνωνα και του Μαλέα ο Mathew το 2000 τα προβίβασε σε υποείδος (Crocus hadriaticus subsp. parnonicus), με άνθη σε χρώμα απαλό λιλά και λευκό λαιμό. Άνθιση: Σεπτέμβριος — Δεκέμβριος.
|