Ενδημικός της Πελοποννήσου και Στερεάς Ελλάδας.
Τα άνθη του έχουν χρώμα κρεμ-λευκό. Εξωτερικά έχουν μοβ-γκρι ραβ δώσεις ή πιτσιλιές και μερικές

φορές κίτρινη απόχρωση.
Λαιμός κίτρινος και λείος. Στίγματα στύλου κίτρινα-πορτοκαλί σε τρεις διακλαδώσεις, περίπου ίσα με τους ανθήρες που είναι μαυριδεροί. Από τους μαυριδερούς ανθήρες πήρε και το όνομά του (μελάνθηρος).
Έχει βολβούς με χιτώνες συνήθως δερματώδεις, χωρισμένους κατά μήκος, σχηματίζοντας οριζόντιους δακτυλίους στην βάση.
Φύλλα 3-5.

Άνθιση: Οκτώβριος - Νοέμβριος, σε υψόμετρα 700-1200 μ.

Βιότοπος: Αραιοί θαμνώνες και φρυγανικά οικοσυστήματα σε ασβ εστολιθικά εδάφη.

Εξάπλωση: μεταξύ Τρίπολης και Σπάρτης, ανάμεσα στη Μονεμβασιά και το Γύθειο, κοντά στην Καλαμάτα, στην Κυπαρισσία, στο Χελμό, τη Ζήρεια, τον Πάρνωνα.

Το 2013 εντοπίστηκαν πληθυσμοί του στα όρη Πατέρας και Κιθαιρώνας της Αττικής από τους .Κώστα Πολυμενάκο και Γιάννη Κοφινά. Είναι πολύ πιθανό να έχει παρουσία και στον Υμηττό.