Βαλκανικό ενδημικό που εξαπλώνεται στη Νότια και Δυτική Ελλάδα και τη Νότια Αλβανία.
Ονομάστηκε «χαλκηδονικό» από το όρος Χαλκηδόνιο της Θεσσαλίας, από όπου περιγράφτηκε.

Λαϊκά ονόματα: τουρκάκι, τουρκοπούλα, φαναράκι... Ονομάστηκε «τουρκοπούλα», γιατί έμοιαζε με το τουρμπάνι που φορούσαν στο κεφάλι οι Τούρκοι.

Πρόκειται για το αρχαίο «κρίνον το πορφυρούν», που αναφέρει ο Θεόφραστος.

Φύλλα λογχοειδή-γραμμοειδή, που καλύπτουν όλο τον βλαστό.

Βιότοπος: ξέφωτα ορενιών δασών, από την Βόρεια Πίνδο έως τη Νότια Πελοπόννησο.

Άνθη: κόκκινα, με βαρύ άρωμα, βγαίνουν από 1 έως 5 στην κορυφή των βλαστών.

Άνθιση: Ιούνιος- Ιούλιος.