|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Abies cephalonica Loudon 1838
|
|
Συνώνυμα:
|
Abies alba subsp. acutifolia (Turrill) Fukarek -- Abies reginae-amaliae Heldr. -- Abies panachaica Heldr. -- Abies apollinis Link
|
|
Οικογένεια:
|
PINACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Ελάτη η κεφαλληνιακή
|
|
Ετυμολογία:
|
Abies > Abies –tis, κλασσική λατινική λέξη για τοα έλατο, που αναφέρεται και από τον Βιργίλιο ** cephalonica = από την Κεφαλληνία από όπου περιγράφτηκε
|
|
Υψόμετρο:
|
400-1800μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Ασβεστολιθικοί βράχοι, Πετρώδεις πλαγιές, Βραχώδη εδάφη
|
|
Ενδημικό
|
Ναί
|
|
Προστασία::
|
Π.∆. 67/1981
|
|
Κατάσταση:
|
Χαμηλού Κινδύνου - LC
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Βόρεια Ανατολική Ελλάδα, Βόρεια Κεντρική Ελλάδα, Βόρεια Πίνδος, Νότια Πίνδος, Στερεά Ελλάδα, Πελοπόννησος, Νησιά Ιονίου, Ανατολικό Αιγαίο, Άθως, Βαρδούσια , Γεράνεια , Δίρφη , Ερύμανθος , Ζήρεια (Κυλλήνη), Κεφαλονιά, Κιθαιρών , Λάκμος , Οίτη , Όλυμπος, Παρνασσός , Πάρνηθα , Πατέρας
|
Το έλατο διατηρεί το αρχαίο του όνομα «ελάτη» (αβέβαιας ετυμολογίας). Ο Θεόφραστος αναφέρεται εκτεταμένα στην περιγραφή, την οικολογία και την χρησιμότητά του. Η καθαρή Ελάτη η κεφαλληνιακή συναντάται μόνο στην Κεφαλονιά, ως αποτέλεσμα της απομόνωσης του νησιού σε παλαιούς γεωλογικούς χρόνους, Στην ηπειρωτική Ελλάδα αναφέρεται η ποικιλία Abies cephalonica var. graeca. Το ελληνικό έλατο συνυπάρχει με το μαυρόπευκο (Pinus nigra) και βόρεια με το υβριδικό της Βαλκανικής έλατο Abies x borisii-regis.
Το Abies cephalonica φτάνει μέχρι 30 μ. ύψος,φλοιός γκρίζος. Φύλλα σε σπειροειδή διάταξη με δυο υπόλευκες γραμμές στην κάτω επιφάνεια και ακιδωτή η οξεία κορυφή, κώνοι κυλινδρικοί με πολύ ρητίνη
|