|
|
|
|
|
Επιστ/κή ον/σία:
|
Aristolochia cretica Lam. 1783
|
|
Συνώνυμα:
|
Plagistra cretica Raf.
|
|
Οικογένεια:
|
ARISTOLOCHIACEAE
|
|
Κοινή ον/σία:
|
Αριστολοχία της Κρήτης
|
|
Ετυμολογία:
|
Aristolochia = άριστον + λοχεία ((επειδή οι αρχαίοι Έλληνες πίστευαν ότι διευκολύνει τον τοκετό)
|
|
Υψόμετρο:
|
έως -800μ
|
|
Ενδιαίτημα
|
Πετρώδεις πλαγιές, Πετρώδεις θαμνότοποι, Θέσεις με ανθρωπογενή επιβάρυνση – άκρες δρόμων
|
|
Ενδημικό
|
Ναί
|
|
Προστασία::
|
Π.∆. 67/1981
|
|
Κατάσταση:
|
Σπάνιο - R
|
|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Κρήτη, Ίδη , Κάρπαθος
|
Ενδημικό Κρήτης και Καρπάθου.
Βλαστός όρθιος, συχνά διακλαδισμένος με φύλλα νεφροειδή, δίλοβα στην βάση.
Άνθος πάνω από 6 εκ., καφεκίτρινο με σωλήνα έντονα καμπυλωτό και χείλος κιτρινωπό με πολλές άσπρες τρίχες.
*** Το σχήμα του άνθους είναι πολύ σημαντικό στην διαδικασία επικονίασης της Αριστολοχίας. Η δυσοσμία που εκλύουν τα άνθη της προσελκύουν τις μύγες, που μπαίνουν στον σωλήνα και παγιδεύονται από τις τρίχες της εισόδου. Το έντομο με τις αναταράξεις συλλέγει γύρη και έτσι, όταν την επόμενη μέρα οι τρίχες μαραθούν, απελευθερώνεται και πηγαίνει σε άλλο φυτό ολοκληρώνοντας τον κύκλο.
|