|
Γεωγραφική εξάπλωση:
|
Βόρεια Ανατολική Ελλάδα, Βόρεια Κεντρική Ελλάδα, Βόρεια Πίνδος, Ανατολική Κεντρική Ελλάδα, Στερεά Ελλάδα, Νησιά Ιονίου, Άγραφα Βόρια , Κάτω Όλυμπος, Μπέλλες , Όλυμπος, Σμόλικας
|
|
Η αψιθιά ανήκει στο γένος «Αρτεμισία» που περιλαμβάνει 400 είδη φυτών. Στην Ελλάδα αυτοφύονται αρκετά είδη, που έχουν διάφορα λαϊκά ονόματα: αγριαψιθιά (Ήπειρος), πέλινο (Θεσσαλία), πισιδιά (Κρήτη), μελιτίνη (Κεφαλονιά), πικροβότανο και «γένια του γέρου» (Κύπρος). Το όνομα «αψιθιά» είναι παραφθορά του αρχαίου «άψινθος», που είναι άγνωστης ετυμολογίας.
Οι αρτεμισίες, με τα συνήθως ασημόχρωμα φύλλα τους, χρησιμοποιούνται για να σχηματίζουν φράκτες ή να διακοσμούν δημόσιους και ιδιωτικούς κήπους.
Η αψιθιά που δίνει το αψέντι (Artemisia absinthium) είναι φαρμακευτικός θάμνος που αυτοφύεται κυρίως στη Κεντρική και Βόρεια Ελλάδα.
Το φυτό έχει ένα χαρακτηριστικό άρωμα και πολύ πικρή γεύση. Τα φύλλα και οι ανθισμένες κορυφές του περιέχουν ένα πικρό στοιχείο, την αψινθίνη, και ένα αιθέριο έλαιο, το αψινθέλαιο, που χρησιμοποιούνται στη φαρμακευτική. Σε μερικές ευρωπαϊκές χώρες το αιθέριο έλαιο χρησιμοποιείται στην παρασκευή ποτών αλλά γενικά η χρήση του πρέπει να γίνεται με μεγάλη προσοχή γιατί μπορεί να προκαλέσει δηλητηριάσεις, παραισθήσεις και νευρολογικά προβλήματα. *** Το αψέντι Το αψέντι είναι ένα ποτό που έχει σαν βάση το απόσταγμα της αψιθιάς. Το παρασκεύασε ο Γάλλος γιατρός Πιερ Ορντινέγ και το ονόμασε χαϊδευτικά «πράσινη νεράϊδα». Το 1797 ο Περνό άνοιξε το πρώτο αποστακτήριο αψεντιού. Οι ναρκωτικές ιδιότητες του αψεντιού οδήγησαν τις ΗΠΑ να απαγορεύσουν την κυκλοφορία του το 1912. Ακολούθησε η Γαλλία το 1915. Παρά τις απαγορεύσεις, το αψέντι έγινε η μούσα καλλιτεχνών και διανοούμενων όπως οι Πικάσο, Χέμινγουεϊ, Βαν Γκογκ, Ζολά, Μποντλέρ, Μανέ, Ουάιλντ που το μετέτρεψαν σε έμβλημα αμφισβήτησης και έμπνευσης. Σε αρκετές ευρωπαϊκές χώρε, με πρώτη την Τσεχία, παρασκευάζεται σήμερα αψέντι με περιεκτικότητα αλκοόλ από 48% έως 80 Vol. Στις ΗΠΑ εξακολουθεί να απαγορεύεται.
|