Αρωματικό βότανο, που κατάγεται από τη μεσογειακή Ευρώπη, τη δυτική Ασία και τη βόρεια Αφρική. Το βρίσκουμε αυτοφυές στην Ελλάδα. Το μελισσόχορτο χρειάζεται ηλιόλουστες ή το πολύ ημισκιερές θέσεις. Αναπτύσσεται σε διάφορα χώματα, που πρέπει να έχουν καλή αποστράγγιση γιατί το φυτό δεν ανέχεται τα νερά που λιμνάζουν
Ο Θεόφραστος το αναφέρει με την ονομασία «μελισσόφυλλον». Εμείς σήμερα το λέμε μελισσάκι, μελισσοβότανο, μελισσόχορτο. Μια άλλη λαϊκή του ονομασία είναι «κιτροβάλσαμο», από το χαρακτηριστικό άρωμα κίτρου που αναδίδουν τα φύλλα του. Το μέλι που προέρχεται από περιοχές πλούσιες σε μελισσόχορτο έχουν άρωμα κιτρολέμονου.
Φαρμακευτική αξία έχουν τα φύλλα του και οι ανθισμένες κορυφές, που σε αφεψήματα αποκτούν ιδιότητες ηρεμιστικές, αντισπασμωδικές, χωνευτικές, εφιδρωτικές, καταπραΰντικές.
Το μελισσόχορτο φύεται σε θαμνότοπους, δάση, φράχτες σε όλη την Ελλάδα από τα χαμηλά έως την ορεινή ζώνη.