Ο δυόσμος (Mentha spicata) φυτρώνει ακόμα σε άγρια κατάσταση σε υγρές ορεινές θέσεις σε πολλά μέρη της χώρας και κυρίως στη Βορειοδυτική Ελλάδα και την Θεσσαλία. Διατηρεί την αρχαία ονομασία «ηδύοσμον», δηλαδή αυτό που έχει γλυκιά (ηδύα) οσμή. Είναι πολύ αρωματικό βότανο. Στην αρχαιότητα παρασκεύαζαν με αυτόν ένα εκλεκτό μύρο. Ο Διοσκουρίδης τον έβαζε σε κατάπλασμα για τους πονοκεφάλους. Έχει ιδιότητες αντισπασμωδικές, καρδιοτονωτικές, χωνευτικές, αντισηπτικές, αντιφλεγμονώδεις, καταπραϋντικές. Θεωρείται ότι τα φύλλα του άγριου δυόσμου ανακουφίζουν από τους πόνους των ρευματισμών, αν τα τρίψουμε στις κλειδώσεις. Οι αρχαίοι Έλληνες αρωμάτιζαν με δυόσμο το λουτρό τους κι έτριβαν με αυτόν το τραπέζι τους πριν καθίσουν για να φάνε. Ο Αθήναιος γράφει ότι οι αχινοί γίνονται γλυκοί και εύγεστοι με δυόσμο και γλυκόξινη σάλτσα από ξύδι και μέλι. Έχει σημαντική θέση στην ελληνική κουζίνα και χρησιμοποιείται για να αρωματίζει σαλάτες, σάλτσες και σούπες.
|