Ο μάραθος είναι φυτό αρωματικό, αρτυματικό κι έχει πολλές φαρμακευτικές ιδιότητες. Χρησιμοποιούμε και σήμερα το πανάρχαιο όνομά του, που αναφέρεται στις μυκηναϊκές πινακίδες (1450 π.Χ.) με Γραμμική Β γραφή. Το όνομά του φέρουν και πολλά τοπωνύμια (Μαραθώνας, Μαραθονήσι, κ..α). Όλο το φυτό περιέχει αιθέριο έλαιο που αποτελείται από ανιθόλη και βενχόνη. Ο μαραθόσπορος (με το οποίο τρέφονται δεκάδες μικροπούλια) περιέχει 100% έλαιο με ιδιότητες τονωτικές, αντιφυσητικές, χωνευτικές, αποχρεμπτικές, αντιπυρετικές, διουρητικές, γαλακταγωγούς και σπασμολυτικές. Ο Ιπποκράτης συνιστούσε το μάραθο ως βοηθητικό του τοκετού. Ο Διοσκουρίδης αναφέρει ότι σταματά τη στομαχική καούρα. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική, φαρμακευτική, ποτοποιία, σαπωνοποιία και κτηνιατρική. Όπως και στην αρχαία, έτσι και στη σημερινή Ελλάδα βάζουν μάραθο στις βρώσιμε ελιές για καλύτερη γεύση και συντήρηση. Στην αρχαιότητα έβαζαν μάραθο σε ψωμιά σάλτσες, όσπρια και πλακούντες (πίτες). Χρησιμοποιείται πολύ στην ελληνική κουζίνα ως αρωματικό και αρτυματικό. Ο μαραθόσπορος μπαίνει σε ψωμιά, παξιμάδια και κουλούρια.
|